1. Αστεροποίηση - αυτή η επίδραση μπορεί να συμβεί εκεί όπου το στρώμα ζελατίνης είναι εύθραυστο. Σχηματίζονται συνήθως πολύ λεπτές ρωγμές λόγω της σοβαρής κάμψης ή ενσφηνώνουν ζημιά, επιτρέποντας στο νερό να διαρρεύσει στη μελαμίνη. 2. Οπές καρφίτσας - μικροσκοπικές φυσαλίδες παρουσιάζονται στο στρώμα ζελατίνης, μειώνουν την αποτελεσματικότητά του και προωθούν γρήγορη απορρόφηση νερού. 3. Προεξέχουσες ίνες - φανερά προεξέχουν κάτω ή μέσα από το στρώμα ζελατίνης και μπορούν να λειτουργήσουν ως ‘φυτίλι’ με το οποίο το νερό ρουφιέται μέσα στο κύτος με δράση τριχοειδών αγγείων. 4. Μειωμένη σκλήρυνση του στρώματος ζελατίνης - Λανθασμένη ανάμειξη ή εφαρμογή σε ακατάλληλες συνθήκες μπορούν να προκαλέσουν αποτυχία κατάλληλης σκλήρυνσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα δημιουργία πόρων και μπορεί να οδηγήσει σε είσοδο νερού.